ถ้าคู่รักยังทะเลาะ ถกเถียงกันอยู่ ถือเป็นนิมิตหมายที่ดี แสดงว่าต่างฝ่ายยังต้องการให้คนรักรับรู้ความต้องการของตัวเอง แต่ถ้าไม่เถียงไม่พูดไม่จา แสดงว่าความรู้สึกมันไม่มีเหลือ แม้แต่ความสนใจให้กันก็ยังไม่มี
อย่าตัดสินใจด้วยการขุดอดีตขึ้นมาพูด ถ้าเราเกิดความรู้สึกแง่ลบกับอีกฝ่าย เรามักจะขุดเรื่องในอดีตมาพูด และเติมสีใส่ไข่เล่าให้คนอื่นฟัง แน่นอนว่าทุกคนต้องแนะนำให้เลิกกัน แต่ถ้าเราระบายสีซะเลิศเลอ ก็จะไดัรับคำแนะนำให้อยู่กันต่อไป
ถ้าทนอยู่เพราะไม่กล้าเลิก หรือขี้เกียจไปหาคนใหม่ จะยอมเสียเวลาในชีวิตเพื่อแห้งตายอยู่กับคนคนนี้ทำไม รวบรวมความกล้า ออกจากวังวนศาลาคนเศร้ามาเริ่มชีวิตใหม่ดีกว่า
ลองสำรวจตัวเองดูสิว่ารู้สึกตื่นเต้นกับอนาคตบ้างไหม ราวกับความเจ็บปวดจากการบอกเลิกกับเขาได้หายไปแล้ว เรารู้สึกโล่งอกหรือเปล่า ในกรณีที่ตัดสินใจอยู่ต่อ เรารู้สึกผูกพันใกล้ชิดกับเขามากขึ้นหรือไม่ และตั้งตารอคอยให้ความสัมพันธ์เปลี่ยนแปลงไปในแบบที่ต้องการหรือเปล่า
"เรารักเขาแต่ไม่ได้ชอบเขามากมายอะไร อาจฟังดูแปลก แต่ความรักไม่ใช่เหตุผลที่จะคาราคาซังอยู่ต่อไป เรารักเขาในระดับหนึ่งแต่ไม่เหมาะทีจะอยู่กันในระยะยาว ถ้าเราอยู่กับใครสักคนในระยะยาว แน่นอนว่าเรายังแคร์อีกฝ่ายอย่างมาก และมีความทรงจำร่วมกันทั้งดีและเลวมากมาย แต่ถ้าสมองคอยแต่บอกว่า เราและเขาช่างแตกต่างกันเหลือเกิน แถมเรายังสุขล้นกับสิ่งที่เราเป็น ถึงเวลาแล้วที่จะเปลี่ยนความสัมพันธ์จากคนรักเหลือเพียงความเป็นเพื่อน"
Everything is still the same as it was. Nothing has changed, it's all the same. But that today, it all looks so lonely. Because you're not there too. Nobody who could replace you. There's never been anyone else in my heart. You, just like you used to be, are the only one in my heart. And I still think about and miss you all the time. And I don't know when we will be able to meet again, but I'm waiting for you alone.
